Μια ριψοκίνδυνη επέμβαση σε μια «δύσκολη» και ταυτόχρονα λιγότερο σημαντική αισθητικά περιοχή, την κορυφή (crown).
Το ότι η αραίωση στην κορυφή είναι λιγότερο σημαντική αισθητικά περιοχή είναι εύκολα αντιληπτό, γιατί πολύ απλά δεν φαίνεται… ούτε στον καθρέφτη, αλλά ούτε και π.χ. όταν μας κοιτάζει κάποιος άλλος, σε αντίθεση με το hairline, που είναι το πρώτο που βλέπει κάποιος! Εντούτοις, πολλοί ασθενείς επικεντρώνονται στην κορυφή περισσότερο από ότι στην πρόσθια περιοχή.
Ποιες είναι οι «κορυφαίες» δυσκολίες;
Η βασικότερη ιδιαιτερότητα είναι ότι η φυσιολογική τριχοφυΐα στην κορυφή ακολουθεί 1-2 στροβιλισμούς με φορά –συχνότερα- ίδια με των δεικτών του ρολογιού και με τις τρίχες να ακολουθούν λοξές γωνίες. Σε ασθενείς στους οποίους έχουν παραμείνει μαλλιά στην κορυφή, η φορά του στροβιλισμού είναι εμφανής και πρέπει να ακολουθείται. Σε άτομα που έχουν πλήρη απώλεια τριχών, εκεί ο χειρουργός πρέπει να σχεδιάσει εξαρχής τον στροβιλισμό κατά τη μεταμόσχευση μαλλιών.
Ο στροβιλισμός στην κορυφή έχει ως αποτέλεσμα να υπάρχει μικρότερη αλληλοεπικάλυψη των μαλλιών, άρα για ένα πυκνό αποτέλεσμα στην κορυφή θα χρειαστεί ένας πολύ μεγάλος αριθμός μοσχευμάτων.
Όπως φαίνεται στις φωτογραφίες, για την κάλυψη μιας σχετικά μικρής κορυφής εμβαδού 63cm2 χρειάστηκαν 2350 τριχοθυλάκια.
Αραίωση στην κορυφή χωρίς αραίωση στις υπόλοιπες περιοχές
Ο πιο σπάνιος τύπος αραίωσης στην κορυφή είναι όταν η αραίωση είναι εμφανής μόνο σε αυτή την περιοχή, ενώ οι υπόλοιπες περιοχές του κεφαλιού μπροστά και στα πλαϊνά είναι σχεδόν ανεπηρέαστες. Σε μια τέτοια περίπτωση χρειάζεται ένας αρκετά μεγάλος αριθμός τριχοθυλακίων, έτσι ώστε η πυκνότητα που θα αποκτήσει τελικά η περιοχή της κορυφής να δένει απόλυτα με την πυκνότητα των μαλλιών στις γειτονικές περιοχές. Η αλληλοεπικάλυψη θα είναι πλήρης όταν το μήκος των μαλλιών στην κορυφή ξεπεράσει τα 3-4 εκατοστά (εικ. 5) με ένα 100% φυσικό αποτέλεσμα.
Όμως, το να έχει αδειάσει κάποιος μόνο στην κορυφή είναι εξαιρετικά σπάνιο. Το σύνηθες είναι να υπάρχει ταυτόχρονη υποχώρηση hairline και κροτάφων μαζί με αραίωση στην κορυφή – και συγκεκριμένα της περιοχής μπροστά από την κορυφή. Σε αυτό τον τύπο αραίωσης ο ιατρός πρέπει να κινηθεί έξυπνα και με στρατηγική. Επειδή τα τριχοθυλάκια του ασθενούς δεν είναι άπειρα, μία έξυπνη σχεδίαση θα αξιοποιήσει έναν περιορισμένο αριθμό τριχοθυλακίων για να γεμίσουν οι κρόταφοι, τμήμα της πρόσθιας περιοχής και της κορυφής.
Η αποκατάσταση της περιοχής μπροστά από την κορυφή θα δημιουργήσει ένα «φόντο» για το hairline και παράλληλα όσο μακραίνουν αυτά τα μαλλιά θα «πέφτουν» πάνω στα μεταμοσχευμένα μαλλιά της κορυφής, ενισχύοντας έτσι την επιθυμητή αλληλοκάλυψη στην κορυφή. Το τελικό αποτέλεσμα θα είναι μια φυσική μεταμόσχευση μαλλιών που θα έχει αντιστρέψει πλήρως την εικόνα της αραίωσης τους ασθενούς συνολικά και όχι μόνο στην κορυφή.
Μια ιδιαιτερότητα στον τρόπο με τον οποίο εμφανίζεται η αραίωση στην κορυφή ή αλλιώς «αδειάζει» είναι ότι ακολουθεί μια φυγόκεντρο και όχι μια πρόσθιο-οπίσθια κατεύθυνση, όπως οι υπόλοιπες περιοχές του τριχωτού της κεφαλής. Αν, λοιπόν, κανείς βιαστεί να γεμίσει μια αρχικά μικρή σε εύρος κορυφή, η -μοιραία σχεδόν- επέκταση της τριχόπτωσης περιφερικά θα έχει ως αποτέλεσμα να παραμείνει μια «νησίδα» μαλλιών περιτριγυρισμένη από μια περιοχή χωρίς μαλλιά.
Όπως γίνεται αντιληπτό και από τις φωτογραφίες του περιστατικού (φωτογραφίες 10 και 13-14), είναι υποχρεωτική η αποκατάσταση όχι μόνο της κορυφής αλλά και των πλαϊνών περιοχών για ένα φυσικό αποτέλεσμα μεταμόσχευσης μαλλιών.
Η μεταμόσχευση μαλλιών στην κορυφή απαιτεί από το χειρουργό μεγάλη ικανότητα, εμπειρία, επιδεξιότητα και αισθητική αντίληψη, για να δώσει ένα φυσικό αποτέλεσμα. Στις περισσότερες περιπτώσεις θα χρειαστεί να ενισχύσει και άλλες περιοχές εκτός από την κορυφή, για να δώσει ένα αισθητικά σωστό και φυσικό αποτέλεσμα στον ασθενή. Σίγουρα, επομένως, η σωστή στρατηγική στην κατανομή και την τοποθέτηση των τριχοθυλακίων είναι αυτή που θα ανταμείψει τον ασθενή και τον ιατρό με ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα.